[centraal] grappig plaatje/filmpje/spelletje/verhaaltje/quiz

Alex Miedema · **Geregistreerd:** 12 apr 2003, 13:56 **Berichten:** 172535

Zie topictitel :lol:

Ladder · **Geregistreerd:** 05 mei 2004, 20:18 **Berichten:** 2237

Die kat is friekie!!!!!!!!!!!!!!!!

Ik vond mezelf gisteravond weer eens erg grappig. (Heb ik wel eens vaker last van, kan ik nix aan doen...)

Ik had wel een redelijke afwas.
Jah, hij zei tegen mij: "Als jij nou je best doet om mij te wassen, dan doe ik mijn best om mee te vallen."
Redelijk, toch?

dapperdier

Aah gossie! DIe kat!

Alex Miedema · **Geregistreerd:** 12 apr 2003, 13:56 **Berichten:** 172535

SPOILER: Het volgende verhaaltje is erg grof. Als je een tere ziel hebt: niet lezen

Mijn zus vroeg mij een keer mee te gaan naar haar kinderdagverblijf voor verstandelijk gehandicapte kinderen, zodat ik mijn ellende eventjes kon vergeten en kon genieten van de pure onschuld van de gehandicapte kindjes die daar rondliepen. De kinderen waren goedlachs, altijd vrolijk en lief en bezorgde ongetwijfeld bij ieder mens een glimlach op het gezicht. Hier zou ik inderdaad met heel mijn hart van gaan genieten. Ik begon die ochtend om 10:00. Ik gaf de kinderen te eten en speelde met ze in de box. Voordat ik het wist was het 12:00 en kregen de kinderen lunch opgediend. Samuel, een 5-jarig jongetje dat die ochtend niet aanwezig was werd tijdens de lunch door zijn moeder binnengebracht. Samuel kwam net van het ziekenhuis en had een grote pleister om zijn arm. In het ziekenhuis was Samuel geholpen aan een bloedblaar. Na de lunch ging ik eventjes met de kinderen dollen in de box. Na een tijdje zonderde ik mij af met Samuel en speelde vrolijk met hem verder. Ik vroeg mijn zus waar de pleisters lagen, Samuels pleister was tijdens het spelen losgegaan en zijn wond lag open en bloot en bloede een beetje. Mijn zus overhandigde mij een rolletje pleisters en ik knipte een grote pleister af. Ik wist dat deze gehandicapte jongen geen leven had en naar mijn mening verdiende hij verlossing. Ik pakte een schaar uit de hobbykist en sneed een klein sneetje in mijn vinger. Het ging in eerste instantie niet zo makkelijk, de schaar was aardig verroest en was al in geen tijden gebruikt. Uit het sneetje kwam een beetje bloed, dit bloed smeerde ik op de pleister die ik van plan was bij Samuel om te doen. Samuel speelde vrolijk verder met die onbeschrijfelijke lieve lach van hem. Ik plakte de pleister op de bloedblaar van Samuel en voelde me enigszins schuldig. â€œHet was nog maar een kind,â€