Dag 1
Zaterdag stonden heit en mim om half acht voor de deur, die hebben me naar de autolok, het autoverhuurbedrijf gebracht. Ondanks dat ik mijn paspoort nie bij me had, en ik nog geen jaar mijn rijbewijs had, kreeg ik toch mijn huurauto mee, omdat ik daar in het systeem stond, ik haal er ook wel eens een auto voor mijn werk. Erg mooie auto hoor, zo'n nieuwe Fabia! Van buiten ziet het er niet uit, maar van binnen en motorisch voldeed hij aan alle wensen. Nou ja, wel wat kluidruchtig, maar dat ben ik ook wel gewend van de Visa.
Thuis de auto ingepakt, de tassen en dergelijke stonden al klaar. Nog even naar heit en mim gereden om afscheid te nemen, en even na 10 uur was ik dan Leeuwarden voorbij, op weg naar het oosten. Bij Foxhol zlefs mik_infra (van het FOK! Groningen topic) nog gezien, bijde asfaltploeg, maar hij heeft mij niet gezien. Bij Nieuweschans de grens over gegaan, en verleidelijk als het is, bij de eerste de beste mogelijkheid de topsnelheid uitgeprobeerd. Ik heb iets meer dan 190 op de teller gekregen, maar hij schint 200 te kunnen. Op de heenweg heb ik het grootste deel echter tussen de 140 en 160 gereden, niet gevaarlijk snel, maar toch snel genoeg om niet te lang in Duitsland te blijven.
Bij Lehrter See, een vrij grote Raststätte, wilde ik even een Schnitzel eten. Eerst uiteraard een stuk over de parking gelopen, stonden lekker veel Russen. Toen ik op het eind van de parking was, hoorde ik een bekend geluid, en zag ik iets in mijn ooghoek... Eén van de 4 Axels uit Nederland! Zowaar nog een bekende van de Visa club ook... Deze man was in een weekje tijd even naar de Russische grens geweest, 3000 kilometer. Toen begon iktoch te twijfelen of ik niet in de Visa had kunnen gaan, maar achteraf ben ik blij dat ik een Fabia heb gehuurd. Veel bekijks, het trekt lekker op (invoegstroken zoals wij die hebben hebben ze niet bij de Poolse snelwegen bijvoorbeeld), en ik hoefde niet bang te zijn dat het uit elkaar rammelt. En de douane schijnt wel eens moeilijk te doen over oude gedeukte auto's die de grens over willen... En bij de grensoverganegn trok ik nu juist minder aandacht.
Een stukje verder op de parkeerplaats stond een groepje Wit-Russen, waarvan twee met een MAZ. Toen ik die op de foto zette, kwamen de chauffeurs er bij, ze wilden graag samen met de truck op de foto. Jongens , als jullie dit lezen, mail me maar voor een groot formaat foto.
Verder op de route zag ik afslag Wolfsburg, vroeger beter bekend als Kracht-durch-Freude-Stadt, waar de volkswagenfabrieken en de Autostadt is. Even langs de autostadt gereden, ondanks dat het al aardig aan het eind van de middag was, maar doorgereden, het was me er veel te druk doordat er een voetbalwedstrijd was in de Volkswagen Arena. Wel apart om door die stad te rijden. 80% van wat er rijdt is VW, en van de resterende 20% is het overgrote deel Audi, Skoda en Seat, zustermerken van VW.
Volgende tussenstop was de oude DDR-grens, waar de parkeerplaats vol stond met palen met luidsprekers.
En terwijl ik het verslag van de eerste dag schrijf, sta ik op een parking zo'n 40 kilometer voor Cottbuss en de Poolse grens, de laatste Raststätte voor die grens. 800 kilometer gereden, 1 tank leeg. Ik ga hier in de auto slapen.